فلسفه زندگی…

اگه در مسیر اهداف بزرگ حرکت می‌کنی، مواظب باش فلسفه زندگی رو فراموش نکنی.

هدفمند بودن و ساختن زندگی با معیارها و استانداردهای بالا، یکی از بهترین عادت‌هاییه که هر کدوم از ما میتونیم داشته باشیم.

به شرطی‌که فراموش نکنیم که زندگی کنیم!

خیلی از آدم‌هایی که در مسیر هدف حرکت می‌کنن، انقدر درگیر رسیدن به هدف میشن که یادشون میره برای چی میخوان به هدف برسن.

اون‌ها همیشه منتظرن به هدفشون برسن بعد خیالشون راحت بشه و زندگی کنن.

• کنکور بدم بعدش راحت بشم.
• برم سر کار بعدش با خیال راحت زندگی کنم.
• ازدواج کنم، دیگه سر و سامان بگیرم.
• این ماشین و بخرم دیگه از زندگی لذت میبرم.
• بتونم یه خونه بزرگتر بگیرم، دیگه یه نفس راحت می‌کشم.
• بچه‌دار بشم، دیگه هیچ نگرانی ندارم.
• بچه‌هام سر و سامان بگیرن دیگه چی میخوام؟ بعدش زندگی می‌کنم.
• و …

این یکی از بزرگترین تله‌های رشده که باعث میشه خیلی از آدم‌های هدفمند از فلسفه زندگی دور بشن.

افرادی که درگیر این تله میشن، یادشون میره برای چی میخوان به اهدافشون برسن.

همیشه منتظرن یک هدف به‌دست بیاد بعدش بگین آخییییییییییییییییش، راحت شدم.

در حالی‌که اصل زندگی، بر مبنای زندگی کردن در همین لحظه است.

قرار نیست ما زندگیمون رو به بعد از رسیدن به هدف موکول بکنیم.

همه ما میخوایم به هدف‌هامون برسیم تا زندگی بهتری داشته باشیم، ولی به شرطی می‌تونیم بعد از رسیدن به هدف زندگی بهتری داشته باشیم که همین الان بلد باشیم از زندگیمون لذت ببریم.

فلسفه زندگی اینه که همین لحظه، شاد باشیم و از زندگی لذت ببریم و برای رشدمون تلاش کنیم.

پس، همیشه این رو یادت باشه، چیزی به نام آخیش راحت شدم در زندگی نداریم.

ما هر لحظه رو باید قدر بدونیم،‌ باید از هر لحظه استفاده کنیم، باید هر ثانیه که زنده‌ایم رو شاد باشیم.