چرا باید شکرگزاری کنیم؟
در دنیای امروزی، اکثر افراد شکرگزاری را فراموش کردند.
اغلب میبینیم که افراد به مسائل مختلف معترضند!
کافی است چند ساعت در روز در تاکسی و مترو و بین مردم باشیم و از حجم ناله افراد نسبت به همهچیز!!! متحیر بشویم.
شاید همین الان برای شما هم همین سوال بیاد که بابت چه چیزی باید شکرگزاری کنیم؟
شمایی که این مطلب را مطالعه میکنید احتمالا دارید از گوشی هوشمند، لپتاپ،تبلت یا کامپیوتر شخصی استفاده میکنید.
ضمنا شخصی هستید که به آموزش خود اهمیت میدهید و جز افراد پیشرو جامعه هستید.
همچنین سواد خواندن دارید.
از همه مهمتر چشمان شما بینایی دارد و سالم هستید.
پس همین موضوع ساده ۴ نعمت مارا نشان میدهد که باید بابتش شکرگزاری کنیم.
هر لحظه زندگی ما سرشار از نعمتهای فراوانی است که در حال استفاده از آنها هستیم.
ولی متاسفانه به دلیل وفور این زیباییها و نعمات، ما به آنها عادت کردیم و یادمان می رود شکرگزار باشیم.
حالا خوبه که چند دقیقه به این موضوع فکر کنیم که چه چیزهایی در زندگی داریم که واقعا ارزشمند هستند.
ولی زیاد به آنها توجه نمیکنیم.
خانهای که در آن زندگی میکنیم، وسایل منزل، وسایل ارتباطی (مثل موبایل)، اتومبیل، دوچرخه،موتور و ….
اینها نمونههایی از موارد مادی هستند.
و مواردی که اصلا به آنها توجه نمیکنیم:
سلامتی، غذایی که میخوریم، آبی که می نوشیم،تنفس، دست، پا، چشم و …..
هزاران نعمت در زندگی ما وجود دارد که باید بابت آنها شکرگزار باشیم.
منّت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربتست و به شکر اندرش مزید نعمت
هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات
پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب
سعدی
چه اتفاقاتی در انتظار ما هستند؟
همانطور که در قسمت قبل گفتم، اکثر افراد تمرکزشان روی کمبودهاست.
اغلب در حال ناله از قیمتها، مشکلات، بیماریها و … هستند.
کافیه به یک نفر بگوییم یک مشکلی داریم، انقدر داستان برای ما تعریف میکند تا توجیه بشویم که از ما مشکلات بیشتری دارد!!!!
متاسفانه این فرهنگ غالب جامعه ما هست.
حتی خیلی از شکر گفتنهای افراد هم از ته دل نیست و طبق عادت است.
وقتی به کسی میگوییم چه خبر؟ از روی عادت میگوید هیچی سلامتی! سلامتی را هیچ میدانیم.
حتی خیلی از ما در کودکی نصیحتهایی شنیدیم که زیاد از شرایط تعریف نکن!
و به جای باور فراوانی، باور کمبود و مشکل را در خودمان گسترش میدهیم.
مغز انسان دارای مکانیزمی است که در هر لحظه فقط و فقط روی یک موضوع میتواند متمرکز شود.
و وقتی کانون توجه مغز روی هر موضوعی باشد، سعی میکند موارد مشابه بیشتری را پیدا کند.
دقت کردیم بعضی روزها از صبح که بیدار میشویم همه چیز خلاف میل ما پیش میرود.
این همان تمرکز مغز روی مسئلهای است که بهش توجه میکنیم.
وقتی صبح از خواب بیدار میشویم و به یک اتفاق ناخوشایند توجه میکنیم، دائما موارد مشابه را پیدا میکند.
خیلیها از این موضوع به نام قانون جذب، فرکانس یا هر چیز دیگری نام میبرند.
حالا ببینید وقتی در جامعه به جای تمرکز روی فراوانی و شکرگزاری دائما در حال اعتراض به شرایط هستیم مغزهای ما چه چیزهایی برایمان پیدا میکنند؟
وقتی شکرگزاری میکنیم و نعمتهایمان را میبینیم،به ذهن خود دستور میدهیم که به جای اینکه دنبال موارد مشابه کمبود باشد، دنبال موارد مشابه فراوانی باشد.
نعمتهایمان را میبینیم و از آنها لذت میبریم و بابتشان شکرگزاری میکنیم.
شکر نعمت، نعمتت افزون کند
مولانا
یک اقدام کوچک
یک برگه یا دفترچه تهیه کنید و در آن تمام مواردی که باید بابت آنها شکرگزار باشید را بنویسید.
حواستان به نعمتهایی که برای اکثر افراد عادی شده باشد.(مثل نفس کشیدن و …)
هر وقت هم یک موضوع جدید به ذهنتان رسید به این لیست اضافه کنید.
هر شب قبل از خواب و هرروز بعد از بیدار شدن بابت این لیست شکرگزار خداوند باشید.
بعد از مدت کوتاهی از نتیجه این اقدامتان تعجب میکنید که چقدر ذهنتان از تمرکز روی مسائل منفی و مشکلات دور شده و روی فراوانیها و زیباییها متمرکز شده.
چقدر حالتان بهتر است و دیگر دنبال اتفاقات منفی نیستید.