آقای پروفسور جورج میلر، استاد دانشکاه پرینستون، در مقالهای با نام عدد جادویی هفت، بهعلاوه و منهای دو، قانون میلر را بیان کردند.
طبق این قانون مغز انسان بین ۵ تا ۹ موضوع را میتواند در حافظه کوتاهمدت خود نگه دارد.
در واقع ما اگر قصد داریم موضوعی را به حافظه کوتاهمدت خودمان بسپاریم، ولی این حافظه پر باشد، امکان این کار را نداریم.
پس در هر لحظه بین ۵ تا ۹ موضوع متفاوت را میتوانیم به عهده کوتاه مدت خود قرار دهیم.
قانون میلر بیان میکند که موضوعات مختلف، شرایط یکسانی ندارند.
در واقع حافظه انسان را نمیتوان مانند هارد و رم کامپیوتر و گوشی با یک عدد بیان کرد.
این عدد کاملا بستگی به موضوعی دارد که ما به حافظهمان میسپاریم.
مثلا ممکن است تعداد تصاویری که میتوان به حافظه کوتاه مدت سپرد، متفاوت با تعداد اعدادی که میتوانیم حفظ کنیم باشد.
ولی طبق این نظریه، عدد جادویی هفت ، عددی است که میتوان به مغز نسبت داد.
از عدد جادویی هفت چطور استفاده کنیم؟
قبل از ادامه بحث ذکر این نکته لازم است که شاید از نظر علمی هنوز این موضوع ثابت نشده است.
و عدد ثابتی را نتوان به مغز نسبت داد.
ولی طبق نظریه میلر، میتوان گفت مغز انسان بهطور میانگین به عدد هفت علاقه دارد.
برای اینکه از این موضوع استفاده کنیم، میتوانیم مواردی که قصد داریم به ذهنمان بسپاریم، به قطعات کوچک تقسیم کنیم.
یعنی هر موضوعی را به تکههای ۵ تایی تا ۹ تایی ( بهطور میانگین ۷ قطعه) تقسیم کنیم.
یا در هر موردی بیشتر از ۷ عبارت را در ذهنمان نگه نداریم.
مثلا شما قصد دارید برای خرید میوه به میوه فروشی بروید.
اگر قصد دارید سیب و موز و خیار و گوجهفرنگی و پیاز و هویج و کلم و کاهو و سیبزمینی و کیوی را بخرید، احتمال اینکه ۲-۳ مورد را از قلم بیندازید زیاد است.
ولی میتوانید همین موارد را به ۲ دسته میوه و سبزیجات تقسیم کنید.
و در هر دسته از عدد هفت استفاده کنید. یعنی نهایتا هفت مورد در هر دسته به ذهنتان بسپارید.
پس یادمان باشد اگر قصد داریم جایی از حافظه کوتاه مدت خودمان استفاده کنیم، بار زیاد به دوشش نیندازیم و با استفاده از قانون میلر و عدد جادویی مغز، بهترین بهرهوری را از ذهنمان داشته باشیم.