یکی از مشکلات اصلی در راه رسیدن به اهداف، باورهای محدودکننده هستند.
خیلی از افراد باور ندارند که میتوانند به موفقیتهای بزرگ برسند.
افراد زیادی هستند که هدفهای بزرگی برای خودشان انتخاب کردند، از اعماق وجود دوست داشتند که به هدفها برسند و با تمام وجود برای رسیدن به آن هدف تلاش کردند، ولی موفقیتی کسب نکردند.
دلیل این موضوع این است که این افراد خودشان را لایق رسیدن به آن موفقیت نمیدانند.
این افراد باور ندارند که میتوانند به جایگاههای بالایی برسند.
انسان اگر خودش را باور نداشته باشد و خودش را لایق رسیدن به موفقیتهای بزرگ نداند، احتمال دستیابی به هر موفقیتی تقریبا صفر هست.
پس برای رسیدن به هر جایگاهی، ابتدا باید روی باورهایمان کار کنیم.
باورهای محدودکننده که از کودکی در ما شکل گرفته است
ما از بچگی باورهای محدودکننده زیادی را شنیدیم.
این باورها از طرف خانواده، مدرسه، دوستان، معلمان، محیط، فیلمها و سریالها و اخبار و …. روی ذهن ما نشسته.
البته اینجا نمیخواهیم تقصیر را به گردن افراد دیگر بیاندازیم.
چرا که خیلی از این افراد هم خودشان بهخاطر همین باورهای اشتباه، در زندگیشان دچار بحران و مشکل شدهاند.
باورهایی مثل:
- سنم کمه
- سنم زیاد شده و از ما گذشته
- من نمیتونم موفق بشم
- توی شهر ما نمیشه این کارا رو کرد
- توی کشور ما نمیشه
- اگه بابام پولدار بود
- اگه مدرسه بهتری میرفتم
- پولدارها آدمهای بد هستن
- پولدارها به خانوادهشان خیانت میکنن
- من اگه شانس داشتم
- من نمیتونم
- من فنی نیستم
- پول چرک کف دسته!
- و….
و این لیست تا ابد میتواند ادامه داشته باشد.
در واقع باورهای محدودکننده ، بهانههایی هستند که ما برای خودمان میآوریم تا خودمان را توجیه کنیم چرا کار مثبتی انجام نمیدهیم.
چطور از شر این باورهای محدودکننده خلاص بشویم؟
برای اینکه از شر باورهای محدودکننده که طی سالها در ذهنمان شکل گرفته خلاص بشویم، ۴ راهکار عالی پیشنهاد میکنم:
۱-ارتباطات:
هر چه افراد اطراف ما باورهای درستتری داشته باشند، احتمال اینکه ماهم باورهای بهتری داشته باشم بیشتر میشود.
به قول آقای جیم ران، ما تبدیل به میانگین ۵ نفری میشویم که بیشتری ارتباط را با آنها داریم.
همانطوری که بالاتر اشاره کردم، باورهای محدودکننده از محیط و اطرافیان ما در زهنمان شکل گرفته.
حالا باید محیط و اطرافیان خودمان را طوری طراحی کنیم که این باورها تبدیل به باورهای درست شود.
سعی کنیم با افرادی در ارتباط باشیم که طرز فکر و ایدهها و باورهای بزرگی دارند.
۲-جشن گرفتن پیروزیها
یکی از عللی که خیلی از افراد خودشان را لایق رسیدن به موفقیت نمیدانند، این است که شکستهایشان را بیشتر از پیروزیهایشان به یاد میآورند.
همه ما عادت داریم مشکلات را بیش از حد بزرگ جلوه میدهیم و بردهایمان را کوچک میشماریم.
برای اینکه روی باورهایمان کار کنیم، لازم است که بردهای کوچکمان را جشن بگیریم.
با این کار به خودمان یادآوری میکنیم که ما توانایی بردهای بزرگتر را هم داریم.
۳-تصویرسازی
این راهکار یکی از عالیترین روشهاست.
ما باید دائما خودمان را در حال رسیدن به موفقیتهای بزرگ تجسم کنیم.
تصویرسازی باعث میشود اعتماد بهنفس و باورهای ما رشد کنند.
یادتان باشد مغز انسان تفاوت بین تصویرسازی و واقعیت را تشخیص نمیدهد.
به همین دلیل اگر ما به خوبی خودمان را در موقعیتهای عالی تجسم کنیم، به مغزمان یادآوری میکنیم لیاقت رسیدن به موفقیت را داریم.
اگر راجع به تجسم شک دارید، پیشنهاد میکنم مقالهای که راجعبه تحقیق پیانو نوشتم را مطالعه کنید.
۴-شکرگزاری
راهکار چهارم برای رهایی از باورهای محدودکننده، شکرگزاری است.
متاسفانه در فرهنگ امروزی جامعه ما گله و شکایت از شرایط بسیار مرسوم شده.
ما داشتههای خودمان را فراموش کردیم.
یادمان رفته چه نعمتهایی داریم.
و دائما از نداشتهها و کمبودها شاکی هستیم.
شکرگزاری باعث میشود نقطه تمرکز مغز ما از کمبودها و نداشتهها به فراوانی تغییر کند.
ما با شکرگزاری با مغزمان یادآوری میکنیم که دارایهای زیادی در زندگیمان داریم.
یادمان باشد برای رسیدن به موفقیتهای بزرگ، نیاز داریم باورهای درست و صحیح داشته باشیم.
و با استفاده از این ۴ راهکار بسیاری از باورهای محدودکننده خودمان را به باور فراوانی تغییر میدهیم.