منطقه امن ذهنی و راه‌ خروج از آن

منطقه امن چیست؟

حتما تا حالا نام منطقه امن را شنیدید.

داستان‌های زیادی در این مورد نقل شده که یکی از معروف‌ترین آن‌ها، قانون پناهگاه هست.

در منطقه امن انسان ریسکی انجام نمی دهد،‌منفعل و بی‌حرکت است و از امنیت ظاهری که دارد لذت می‌برد.

افرادی که در این منطقه هستند، اکثرا به‌این موضوع افتخار می‌کنند که در زندگیشان هیچ شکستی نداشتند.

در حالیکه شکست ناپذیری آن‌ها به‌دلیل بی‌حرکتی است نه به‌دلیل مهارت بالای این افراد.

منطقه امن محلی است که در آن باید از اهداف، خواسته‌ها و رسیدن به حداکثر پتانسیل صرف‌نظر کنید!

افرادی که در این ناحیه رندگی می‌کنند هر سالشان تکرار سال قبل است.

و معمولا دستاورد خاصی در زندگی‌شان ندارند.

یادتان باشد برای داشتن چیزی که تا به‌حال نداشتید، باید کاری کنید که تا به‌حال نکردید.

و این به معنای خروج از منطقه راحتی و کسب تجارب جدید است.

خروج از این منطقه و رسیدن به اهداف و دستاورد‌های بزرگ، نیازمند این است که با ترس‌هایمان مواجه شویم.

باید یادمان باشد که تنها مقابله با ترس این است که اقدام کنیم.

تا وقتی که اقدام را به تاخیر بیندازیم،ترس‌ها مثل خوره وجود انسان را می‌خورند.

منطقه امن جایی است که ما در آن پنهان شدیم تا کارهای جدید و ترسناک (از نظر خودمان) را انجام ندهیم.

پس برای خروج از آن باید ابتدا ترس‌هایمان را بشناسیم و بر آن‌ها غلبه کنیم.

برای به‌دست آوردن هر مهارتی نیاز داریم آن‌را آموزش ببینیم و تمرین کنیم.

برای غلبه بر ترس‌ها و اقدام به سمت هدفمان نیاز داریم مهارت‌هایی را یاد بگیریم.

در منطقه یادگیری، ما کارهای جدید را یاد می‌گیریم و به‌طور واقعی با چالش‌های جدید مواجه می‌شویم.

در این مرحله نکته بسیار بسیار مهم تمرین و تمرین و تمرین است.

هر مهارتی که یادگرفتیم باید با تمرین زیاد، آن‌را به عادت تبدیل کنیم تا بتوانیم از منطقه امن دورتر شویم.

حالا که در مرحله ۲ با تمرین و یادگیری، مهارت جدید را کسب کردیم، وارد منطقه رشد می‌شویم.

منطقه رشد جایی است که ما کاملا از دنیای قبلی فاصله گرفتیم.

در این منطقه به اهداف جدید دست پیدا می‌کنیم و نتایجی که در مراحل قبلی و قبل از مواجهه با ترس یک رویا بودند را به‌دست می‌آوریم.

یادمان باشد :

معجزات خارج از منطقه امن ذهنی اتفاق می‌افتند.

در منطقه رشد، انسان به دستاوردهای زیادی می‌رسد:

در نهایت باید این نکته را مدنظر داشته باشیم که رشد و پیشرفت موضوعی فرایندی دائمی و تکراری است.

یعنی وقتی ما منطقه‌ای را به‌عنوان منطقه امن ترک می‌کنیم و به رشد می‌رسیم، بعد از مدتی آن منطقه رشد مجدد تبدیل به یک محل آسایش و راحتی می‌شود.

و این‌بار باید آن‌را ترک کنیم و به سمت رشد بیشتر و تکامل حرکت کنیم.

تا زنده هستیم باید درحال رشد و پیشرفت و موتجهه با ترس باشیم تا زندگی واقعی را تجربه کنیم.